Τρίτη 25 Νοεμβρίου 2008

John Edgar Hoover και Mao Tse-Tung: δύο βιβλιοθηκονόμοι... στην πολιτική

Τι κοινό μπορούν να έχουν δυο άνθρωποι εξαιρετικά αμφισβητημένοι για τις προσωπικές πολιτικές τακτικές τους και να αφορά ένα βιβλιοθηκονομικό blog;

Μήπως ότι και οι δύο εργάστηκαν κάποιο διάστημα της ζωής τους σε μία βιβλιοθήκη; Ευτυχώς για τις εν λόγω βιβλιοθήκες, δυστυχώς για τις κοινωνίες τους οι δύο αυτές προσωπικότητες δεν έμειναν εκεί…

Ο John Edgar Hoover γεννήθηκε στην Ουάσινγκτον το 1895. Ο πατέρας του ήταν τυπογράφος. Η συναισθηματική του κατάρρευση και ο ακόλουθος εγκλεισμός του σε άσυλο ανάγκασε τον νεαρό Edgar να δουλέψει ως κλητήρας (messenger boy) στη Βιβλιοθήκη του Κογκρέσου για να επιβιώνει και να καλύπτει τα έξοδα των σπουδών του στο George Washington University.

Μετά την αποφοίτησή του το 1917 διορίζεται στο Υπουργείο Δικαιοσύνης, και σε δύο χρόνια ο υπουργός δικαιοσύνης των ΗΠΑ Alexander M. Palmer κάνει τον φιλόδοξο και φανατισμένο αυτό νεαρό βοηθό του με αντικείμενο την παρακολούθηση «επαναστατικών και ακραίων ομάδων».

Ο Hoover επηρεασμένος από τη δουλειά του στη Βιβλιοθήκη αποφάσισε να δημιουργήσει ένα τεράστιο κατάλογο με καρτέλες που να αναφέρονται σε ανθρώπους με αριστερόφρονες απόψεις. Τα χρόνια που ακολούθησαν 450.000 ονόματα καταλογογραφήθηκαν, 60.000 από τα οποία περιείχαν λεπτομερή βιογραφικά στοιχεία, καθώς αυτούς θεώρησε ως τους πιο «επικίνδυνους».

Η συνέχεια λίγο-πολύ γνωστή: το «κυνήγι μαγισσών», το οποίο οργάνωσε και εκτέλεσε ο ίδιος τα επόμενα χρόνια αποψίλωσε την Αμερική από τα πιο δραστήρια και προοδευτικά μυαλά της εγκαθιδρύοντας ένα καθεστώς τρομοκρατίας που «κατέρρευσε» μαζί με τον εμπνευστή του, όταν αυτός πέθανε το 1972.

Ο Μεγάλος Τιμονιέρης γεννήθηκε το 1893 στην Επαρχία Χουνάν της Κίνας. Η οικονομική κατάσταση της οικογένειάς του επέτρεψε στον πατέρα του να τον στείλει στο σχολείο και αργότερα να συνεχίσει τις σπουδές του. Το 1919 με τον καθηγητή του στο Γυμνάσιο Yang Changji πηγαίνει στο Πεκίνο, όπου ο δεύτερος εργάστηκε στο Πανεπιστήμιο. Με την βοήθεια του καθηγητή του ο Μάο διορίζεται βοηθός βιβλιοθηκάριος, ενώ παράλληλα παρακολουθούσε μαθήματα ως επισκέπτης σπουδαστής. Εκεί άρχισε να διαβάζει μανιωδώς δυτικά βιβλία, πράγμα που έκανε μέχρι το θάνατό του (1976) – ενώ παράλληλα δεν αναγνώριζε το ίδιο δικαίωμα στους ομοεθνείς του. Μέσα από τα διαβάσματά του ήρθε σε επαφή με τις κομμουνιστικές θεωρίες και ιδέες.

Αν ο χώρος φάνηκε να διοχετεύει στο Μάο ερεθίσματα δεν τον επηρέασε στα επόμενα χρόνια για μια πλήρη και χωρίς παρωπίδες αντίληψη της διεθνούς διανόησης ως πολιτιστικού προϊόντος. Η θέση αυτή είχε την πιο ολοκληρωμένη έκφανσή της κατά τη διάρκεια της λεγόμενης Πολιτιστικής Επανάστασης.

Το 1966 με την παρότρυνσή του και τη «νομιμοποίηση» του Πολιτικού Γραφείου του ΚΚΚ ξεκινάει μία περίοδος βίας και τρομοκρατίας με τους ερυθροφρουρούς να επιτίθενται σε αξιωματούχους, στελέχη και καλλιτέχνες κατηγορώντας τους ως ρεβιζιονιστές. Οι παραδόσεις, τα έθιμα, ο κινεζικός πολιτισμός τίθενται υπό διωγμό. Βιβλία, έργα τέχνης και μνημεία καταστρέφονται.

Ειρωνεία ίσως, αλλά σύμβολο του παθιασμένου αυτού διωγμού γίνεται ένα βιβλίο: το «κόκκινο βιβλίο» με τα αποφθέγματα του Μάο…

ΥΓ.: Τα χρόνια περνούν. 2005 και στη Μιννεάπολη των ΗΠΑ ο σύλλογος φίλων της Δημόσιας Βιβλιοθήκης της πόλης ξεκινά μία καμπάνια ενημέρωσης και διαφήμισης εν όψει των εγκαινίων της. Κεντρικές φιγούρες ο Χούβερ και ο Μάο. Ως διάσημοι βιβλιοθηκάριοι…

Δεν υπάρχουν σχόλια: